AICA International History

AICA Tarihi

1940'lı yılların sonlarına doğru sanat dünyasının hareket kazanması, yeni ekollerin ortaya çıkması ve yeni sanat okullarının açılması sanat dünyasında yeni bir tartışma ortamı yaratmıştı. Dönemin önemli sanat eleştirmenleri, sanat tarihçileri, sanat eğitimcileri ve küratörlerinin de katılımı ile UNESCO Genel Merkezi' nde bu nedenle 1948 ve 1949 yıllarında iki kongre düzenlendi. 

Amaçları;  sanat eleştirmenliği mesleğine dair gelişen farklı bakış açılarını karşılaştırmak, sanatçılara- kamuya karşı sorumlulukları analiz etmek ve sanat tarihi alanındaki gelişmelere sanat eleştirmenliğinin katkısını belirlemekti. Dünya çapında toplanan sanat eleştirmenleri arasında zamanın en prestijli isimleri de yer alıyordu: André Chastel, Jorge Crespo de la Serna, Pierre Courthion, Charles Estienne, Chou Ling, Miroslav Micko, Sergio Milliet, Marc Sandoz, Gino Severini, James Johnson Sweeney, Albert Tucker, Lionello Venturi, Eduardo Vernazza, Marcel Zohar, Paul Fierens, Herbert Read.

Uluslararası Sanat Eleştirmenleri Derneği (AICA), UNESCO’da düzenlenen bu iki uluslararası kongreyi takiben 1950’de kuruldu. 1951 yılında ise; sivil toplum kuruluşu konumunu kazandı. AICA; sanat üretimini, kültürel etkileşimi yaygınlaştırmayı ve uluslararası işbirliğini geliştirmeyi amaçlayan çeşitli uzmanlardan oluşmaktadır. 

AICA; dünya çapında 95 civarında ülkeden 5.000’e yakın sanat profesyonelini bir araya getirir. Avrupa ülkelerinin tümünde, Avustralya’da, Kuzey ve Güney Amerika’da ve Karayipler’de dernek temsil edilmektedir. Ayrıca; Orta Doğu, Asya ülkelerinde (İsrail, Singapur, Japonya, Hong-Kong, Pakistan, Güney Kore) ve son yıllarda da Afrika'da gelişimini sürdürmektedir.  

Geçen on beş-yirmi yıl içinde Karayipler, Hong-Kong, Ljubljana, Macao ve Tokyo gibi ülkelerin yanı sıra Avrupa’da da Yıllık Kongreler düzenlenmiştir. AICA tarafından uluslararası konferanslar Dakar (Temmuz 2003), İstanbul (Eylül 2003), Addis Ababa (Ocak 2006), Cape Town(Kasım 2007) ve Üsküp’te (Mayıs 2009) gerçekleştirilmiştir.

Web Sitesi :  https://aicainternational.org/


AICA HISTORY

Toward the end of the forties, when many schools and diverse movements in art were flourishing, art critics, art historians and art educators, as well as curators from museums of modern art gathered at two congresses at UNESCO Headquarters (1948 and 1949). Their aim was to compare their point of views concerning the vocation of art criticism, to analyse their responsibility in regard to artists and public, and to outline the particular nature of their contributions in relation to developments in the fields of art history. Convening from around the world, they included among them the most prestigious names of the times: André Chastel, Jorge Crespo de la Serna, Pierre Courthion, Charles Estienne, Chou Ling, Miroslav Micko, Sergio Milliet, Marc Sandoz, Gino Severini, James Johnson Sweeney, Albert Tucker, Lionello Venturi, Eduardo Vernazza, Marcel Zohar, Paul Fierens, Herbert Read and others.

Following those two international congresses at UNESCO, the International Association of Art Critics (AICA) was founded in 1950 and was admitted in 1951 to the rank of NGO. AICA comprises various experts anxious to develop international co-operation in the fields of artistic creation, dissemination and cultural development.

AICA brings together some 5,000 art professionals from some 95 countries all over the world, organised into 63 National Sections and an Open Section. AICA is particularly well represented in all parts of Europe, Australia, North and South America and the Caribbean. It has very active National Sections in Middle Eastern and Asian countries (Israel, Singapore, Japan, Hong-Kong, Pakistan, South Korea) and a number of African Sections have been formed in recent years. In the past fifteen to twenty five years, Annual Congresses have been held in places as far apart as the Caribbean, Hong-Kong, Ljubljana, Macao and Tokyo, as well as in Europe, and the most recent international conferences to be organised by AICA have held in Dakar (July 2003) and Istanbul (September 2003), Addis Ababa (January 2006) and, recently, Cape Town (November 2007) and Skopje (May 2009).